Het leven...gaat verder

Nu mijn leven stilaan zijn normale patronen herneemt, wordt het geen tijd zeg, mocht ik een uitstapje doen in het Meetjesland. Omdat ik een Kreeft ben, ga ik graag op zoek naar "getuigen van het verleden".

Crembo de Crem: daar heb ik het zo niet mee. Begrijp niet goed waarom ik steeds in het Meetjesland aan ons aller Pieter moet denken. Ergens een verkeerde associatie gelegd. Maar weet niet meer waar. 

Al zijn er niet zo heel veel geschiedkundige "getuigen", ze zijn klein maar fijn. Aangezien ik in Eeklo moest zijn voor "beroepsbezigheden", kon ik van daaruit vertrekken. Met de GPS onder de zachte vingers, is er aan gidsen eigenlijk niets meer aan. Daarmee bedoel ik: niet meer verdwalen en volledige, algehele, diepe concentratie op de historische, en andere, kleinnoden. Sommige al met korte rokjes aan. Leuk is dat. Hoe kort gaan die zijn als het nog eens echt warm wordt? En wat "van boven"...? 't Kan de drang om het onderste uit de culturele kan te halen bij de gidsen alleen maar verhogen.

 Het gebouwtje dat hier langzaam zijn sluiers voor u oplicht kende maar een originele levensduur van 20 jaar. Amper de adolescentie ontgroeit werd het al "verbrant" in 1683. "Ghemaeckt" in 1663. Edoch, met noeste Vlaamse koppigheid ende werkzaamheid werd het "herbauwt". Gelukkig voor ons. Uit de Romeinse tijd van "Capriacum" is immers niet veel overgebleven, tenzij de rechthoekige vorm van de "grote markt".
In de gouden eeuw van Kaprijke was het vooral de laken- en weefnijverheid die veel welstand bracht. Waar niet in Vlaanderen?
De wekelijkse lakenmarkt bracht handelaars van heinde en verre. Maar stilaan tijd om het gemeentehuis van Kaprijke in zijn volledige afmeting te tonen.

Het fonteinje op de voorgrond werkte nog niet. 't Was immers  pas één dag lente en het toeristisch seizoen was nog niet echt bezig. Maar dan had ik ook geen weerspiegeling gehad. Vind het beter zo: rustige reflectie. Da's even goed als "rustige standvastigheid" waarmee men BHV zal kunnen splitsen...En onze belastingen verhogen...Of ons pensioen afschaffen. Maar daar zal Daerden wel een humoristich groen stokje voor steken. 

Ondertussen begint mijn maag te protesteren wegens de leegte binnen haar grenzen en dien ik deze, nu virtueel geworden, toeristische uitstap te onderbreken om opnieuw voldoende en gevarieerde voedingsstoffen met de nodige geestverrijkende vochten te genereren zodat ik mijn geestelijke inspanningen kan verder zetten. Maar ik kom terug. Zeker. Da's beloofd. En "belofte":...zij maakt schuld. Maar wie geeft er in deze tijd nog om een belofte? Ondergetekende!

Take care,

Louis.

19.03.2010