Toevallige lezers hebben het wel gemerkt: de muziek haalt de bovenhand op de teksten. 't Gaat vlot om YouTube'rs over te hevelen naar deze blog. Die de mijne is. Mochten deze transacties kwaad bloed zetten bij Sabammers en andere auteursrechtenorganisaties: 99,99 % van de overgehevelde nummers heb ik allemaal op vinyl of c.d. Sommige zelfs nog op steen (Edith Piaf). Dus er zijn wel degelijk auteursrechten betaald. En tenslotte wordt deze blog niet door iedereen gelezen, blijft het een "intiem" contact op huiskamerniveau. Darwin maakte ook aantekeningen in zijn (b)logboek, dus mag ik er wel muziek aan toevoegen. Niet dat ik mij verder mag vergelijken met de basislegger van het Evolutionisme. Maar een mens heeft behoefte aan andere mensen waar hij kan naar opkijken. Daarom hoef je je nog niet op dezelfde hoogte te wanen. Zo! Da's allemaal uitgeklaard. Laatste woordje over de "Toptien".
1. 't Is niet "...allertijden". Ik moet teveel goede nummers uitsluiten. 't Is dus te beperkt. Kies de nummers een beetje in functie van wat er zich in de voorbije periode in mijn leven heeft afgespeeld. Je zou ook kunnen zeggen "de stemming van de dag". Maar da's dan ook weer te simpel. En aangezien ik bestempeld wordt als een "complexe persoonlijkheidstructuur" hebbende...Dan maar zo.
2. Zoals Darwin onderclassificaties vond, zo staan er drie (a, b en c) op één rij. Ik bedoel op één plaats: modern (min of meer) op a. Oldtimer op b. Klassiek op c. 't Is maar dat u het allemaal weet en zou kunnen volgen. Zo complex ben ik dan ook weer niet. Denk ik. Maar anderen zullen er wel een etiket op plakken.
Na de vreugde van het B.K. Beach, gaan de Liesen (of zijn het "Liezen") voort op de ingeslagen richting. Morgen spelen ze voor een plaats in de halve finale van de World Tour in Kristiansand (Noorwegen). Ik hou u verder op de hoogte van de prestaties van mijn trots...Toch nog altijd een beetje "mijn". Volgens de genen toch. In zoverre men het mij toelaat om er "trots" op te zijn. Daarom een fotootje, vers van Kristiansand. De I.T. staat voor niets. Echt voor niets. Dit is een foto van deze namiddag. Begin 1900 moest er ettelijke minuten geposeerd worden voor een foto. Hier en nu staat deze foto al op papier en kan ze onbeperkt vermenigvuldigd worden...Een wonder der techniek...'t Is een mirakel (hm). Heb wel eerst een briefje (lees mailtje) moeten doen naar de F.I.V.B. omdat ik vond dat in de "Photogallery" het Belgische team gediscrimineerd werd. Da's nu gelukkig gedaan. Maar ook da's een wonder der techniek: de postkoets van Turn und Tassis deed er vroeger 14 dagen over om van Oostenrijk naar Brussel te rijden.
Met de brieven. Als deze dan nog terug moesten....
Met de brieven. Als deze dan nog terug moesten....
De lezers moeten het haar maar vergeven: tijdens de inspanning trok ik ook zo'n smoeltjes. Haar mama trouwens ook. Dus die genen hebben elkaar versterkt. Niets aan te doen. Na een dipje de voorbije tornooien komt er nu wellicht weer een topje. That's life.
Nu één en ander uitgelegd is over het hoe en het waarom, moet ik deze blog helaas verlaten. De dokter heeft mij "aangenaam" verrast door te zeggen dat ik een "theaterknie" heb. Kan dus niet lang meer blijven stilzitten. Kon ik dat daarvoor dan? Het kan allemaal nog bij de geplette mediale meniscus. Zolang de laterale linkermeniscus nog wat als schokbreker dienst doet (hoe lang nog? en: Je wordt oud Papa!) zullen we nog altijd wat kunnen bewegen. That's life.
Met mijn verontschuldigingen dat ik wat veel aandacht besteed heb aan het "geslacht Van Breedam". Zal vanavond extra geconcentreerd naar het nieuws kijken, om er dan morgen flink tegenaan te gaan. In afwachting wil ik nog dit meegeven: men kan nu blijkbaar tien jaar op voorhand zeggen of iemand Alzheimer zal krijgen of niet. Maar wat als hij of zij dat over tien jaar dan vergeten is? En is die wetenschap een vooruitgang? We'll see. (Sorry voor mijn Anglicanismen, maar ik kan het gewoon niet laten).
Take care,
Luigi.
