Hierna enkele beelden van "dingen" die niet voorbij zouden mogen gaan. Maar het toch doen. Evolutie is echt niet te stoppen. Eén van de motivaties van de fotografie: vereeuwigen van die zaken waar je lyrisch van wordt. Al is het scheppen van proza niet aan mij besteed. En alvorens de ultieme oltimer liedjes op u los te laten , nog enkele andere items.
Bakharing met ajuinsaus en aardappelen...Zoals moeder het vroeger klaarmaakte: het eten van den armen mensch. With a little help from my friend (Marco Polo). Vond het recept niet van de ajuinsaus. Maar dank aan internet was er een onmiddellijke hulp. En het smaakte er nog beter om. Of was het toch de kookunst van een amateur?
Eerst twee "Mechelsche schonen" om de overgang naar de volgende oltimers wat op te fleuren. Onder de kathedraal, en kort bij het bisdom, waarmee ik geen bijbedoelingen heb (maar toch het vermelden waard) was er een verzameling van oltimers te bewonderen. De ene al mooier en "older" dan de andere. Ik haal er maar twee uit, omdat ze een emotionele waarde hebben voor mij. U zal wel raden waarom.
Steamy windows in de Fuego en de Volkswagen. Meer commentaar hoeft er niet bij. Maar: het verleden is voorbij... Forever...Al is niets eeuwig. Of toch?
Het regende nog niet toen ik in Mechelen vertrok richting
En hier waren dus wel "steamy windows". Om welke reden ze veroorzaakt werden, laat ik maar in het midden. Ik zat tenslotte op een stoomtrein. En die produceren nu eenmaal stoom. Maar het 175 jarig bestaan van de Belgische Spoorwegen mocht ik toch niet aan mij laten voorbijgaan. Of wel?
Zoals achteraf zou blijken werd Ciney op dat eigenste ogeblik getroffen door een waterballet wat zijn gelijke niet kent. De aangedampte ruiten logen er niet om. En als overmaat van ramp moest ik de hele rit, heen en terug, (tot "Purnode" wat in mijn oren hemelsmooi klonk, als je het de Waaltjes hoorde uitspreken) nog in tweede klasse zitten. U kent mijn voorbehoud daartegen van een vorige blog. Teveel volk op de trein. Het viel op dat er in Wallonië terug veel kinderen geproduceerd worden. Wellicht zullen ze hun pariteit in kamer en senaat dan over een paar jaar toch wel gaan verdienen. Ik eindig maar met een paar "specials van de Maneblussers-toren. 't Is en blijft ook een mooi Gotisch kunstwerk. Ondanks de drilboren van de G.P.
Met de hoop dat de kerktoren van Ciney en de kelders vlug mogen hersteld worden.
T.C.
