Alle voorgaande, huidige en toekomstige publicaties (woord en beeld) op deze blog zijn zonder enige nadelige erkentenis vanwege de auteur en met behoud van al zijn rechten.
Het gaat nu zooo gemakkelijk, niet moeilijk (meer), om clips of andere YouTube toestanden te publiceren op mijn blog dat ik niet meer kan volgen met de teksten. Al zal niemand daar echt wakker van liggen. Ik denk nog altijd dat ik blijf als ik schrijf. Zo lang ik leef kan ik er dan maar zelf geniet van hebben. Van de songs en de "Tubes". De kwaliteit van de beelden is beter dan op Facebook. Daar zijn wel veel vrienden, maar het blijft een zeer oppervlakkige bedoening. En aangezien ik hier ook het idee heb dat het nogal privé is, doe ik mijn ding maar op de blog. Vind het, ondanks de eenzaamheid, iets intiemer. Al is het dan maar intiem met mezelf. That's life.
Elvis dus. Als hij niet tuishoort op een toptien, dan zal wel niemand er op thuishoren. En "No More" gaat alweer over voorbije relaties. Zou ik daar dan toch een trauma van hebben? Maar zoals in vele voorgaande gevallen, met die ene selectie laat ik tien andere steengoeie nummers achterwege. Ook dat is het leven. 't Is tijd om te gaan bowlingen...Of is het bowlen? 't Is in ieder geval gooien met een bal en niet drinken uit een bokaal.
The BeeGees hebben als familie ook hun kruisjes gehad: Andy sterft op jonge leeftijd aan myocarditis en hartstilstand, Maurice een paar jaar geleden aan een zeldzame darmziekte waardoor de darmen geen voedsel meer opnamen. Om maar te zeggen dat succes niet vrijwaart van tegenslagen. Al zal geld het misschien iets gemakkelijker maken om wat psychologen in te huren voor de verwerking van de rouwprocessen. Als deze psychologen tenminste begaan zijn met hun patiënten en het niet uitzonderlijk voor het geld doen. En zo is de cirkel weer rond: het geld. Ik vraag mij af waar, sinds de invoering van de B.T.W. en de Euro "ons" geld naartoe is. Wie, wat, waar en wanneer? "Wie" heeft de staatkas leeggemaakt? "Wat" heeft die daarmee gedaan? M.a.w. "waar" is het geld naartoe? En tot slot "Wanneer"? Zou de B.T.W. de staatsschuld niet wegwerken? Zou de Euro het leven van de Europeanen niet gemakkelijker maken? Niks daarvan. Althans niet in dit land en deze regio. In deze gedachtengang duikt bij mij altijd het beeld op van het Europees Parlement. Ze herinneren mij aan de "totalitaire" parlementen van Roemenië en de vroegere U.S.S.R. Met hoeveel van "onze centen" gaan die politiekers lopen? En zijn zij dat waard? Ik bedoel: werken zij ervoor of zitten ze er gewoon hun kranten te lezen? Of te spelen met hun blackberries? Hoe lang kan dit nog doorgaan? Geef meer mogelijkheden aan de regio's en krimp die massapolitiek in.Wat zal dat besparen aan verplaatsingskosten alleen al? Om maar van de millieuvervuiling niet te spreken. Als je op de invalswegen naar Straatsburg rijdt, wordt je om de haverklap voorbijgevlogen door dure 4x4's met politieke nummerplaten. De moderne slaven, wij dus, moeten dat maar slikken en berusten. Jantje's hoofd dat is echter ook wel ontploft...Dat het zal ontploffen is wel zeker. De vraag is alleen wanneer...Over de astronomische ontslag- en meerwaardevergoedingen van de diverse CEO's geen kwaad woord...Althans voorlopig niet.
Maar ik zal te negatief zijn, gezien mijn ervaringen met advocaten, notarissen en bankdirecteuren. Zonder de vrouwen in mijn leven te willen uitsluiten. Alle macht aan de vrouwen! De man is toch alleen maar nodig voor zijn sperma. En als hij plast in een W.C. springen de druppels twee meter hoog. Tot boven zijn hoofd...Geen kwaad woord over de hormonen van de vrouw en de stam der Amazones, want die hebben niet op Venus geleefd. Eerder op Mars.
Ik vind dat kunst, onder welke vorm ook, het hart moet beroeren. Of het muziek is, een schilderij, een verhaal, een gedicht, een voorwerp. Als derdelaatste in de rij van mijn toptien daarom "Forever Young".
Dat daar nog "Free Willy" bijkomt, met de vraag om respect voor het leven in alle vormen, is mooi meegenomen. Natuurlijk is voor iemand, die aan het laatste kwart van zijn leven bezig is "Voor eeuwig jong" een voor de hand liggende titel om het hart te beroeren. Da's niet moeilijk. Da's gemakkelijk. Vandaag heb ik daar nog extra bij geleerd dat "de cleyen op het kleed treden, de groten op het hart"...Ook da's niet moeilijk...Maar daar moet ik stilaan eens leren om afstand van te nemen. Misschien zijn ze de pijn niet eens waard...We zullen zien. Op zoek naar de voorlaatste toptiener...
