Total Pageviews

De evolutie is niet te stoppen? Of toch?

De evolutie is niet te stoppen? Of toch?

Monday, 28 June 2010

Zien ze het of zien ze het niet...???

Zopas is de wedstrijd Brazilië - Chili afgefloten. Die eer viel Howard Webb ten deel. Kent u hem nog? De scheids van de hand van god. Sorry, wat heb ik nu met god??? "De hand van Thierry Henry" waardoor Frankrijk zijn kwalificatie "kreeg".  Maar Frankrijk heeft de toorn van god al over zich gekregen. Al moeten ze dàt alleen maar bij zichzelf zoeken. Wie zei ook alweer dat Loontje om zijn Boontje komt? De scheidsrechters dus: "zien ze het of zien ze het niet?" Er zijn gelukkig nog scheidsrechters die het zien. Webb en zijn assistenten floten eigenlijk een foutloze partij. Correct millimeterwerk bij buitenspel, meestal correcte inschatting van de "fouls" maar vooral: geen onterechte doelpunten toegekend of terechte doelpunten afgekeurd. Misschien een strafschop onthouden aan Brazilië. Maar dat kan nauwelijks vermeld worden omdat Br. er niet door benadeeld werd. Al blijft er nu steeds een bange onzekerheid: zien ze het of zien ze het niet? Mijn intuïtie zegt mij dat er ons nog wat te wachten staat. Maar ik hoop dat ze verkeerd is, die intuïtie.

In psychisch bewogen tijden vlucht ik al eens de kunst in. De publicatie van "mijn" "Marianne de France", die heel veel eer te beurt viel in "de Salon" van Parijs, deed me terugdenken aan mijn belofte om het "meest erotisch kunstwerk ooit" eens te publiceren. In tegenstelling tot Delcroix' meesterwerk werd dit werk van Manet gebannen uit de Salon. Vandaar ook mijn sympathie voor de Impressionisten: steeds maar opnieuw miskend, ondertussen meesterwerkend producerend in een ongekend en onnavolgbaar kleurenpalet, meestal eindigend in armoede en eenzaamheid. Verraden door mensen die hen hadden moeten steunen. Al is Monet een uitzondering op de regel. "Le déjeuner" dus...

Schandaal in 1863. Meesterwerk in 1960. 't Kan verkeren zei Bredero. En hij had dat goed gezien. 't Is wat laat op de avond om nog veel feministische bespiegelingen aan dit kunstwerk te besteden. Alle feministen ten spijt: laten we er gewoon van genieten. Het model, de vriendin van Manet, was ermee akkoord dat zij geschilderd werd. De mannen als model zullen ook wel akkoord geweest zijn. Dus waarom een schandaal? De gevestigde orde aan het wankelen gebracht? Een reden te meer om van dit werk te houden en te koesteren in ons collectieve geheugen. Tot spijt van wie 't benijdt.
Take care,
Pericles

De schande voorbij...


Hierna volgt een volledig fictief en verzonnen gesprek tussen scheidsrechter Rosetti en zijn assistent-scheidsrechter onmiddellijk na het ONGELDIGE doelpunt van Tevez in de wedstrijd Argentinië - Mexico.
Vooraf wil ik opmerken dat de vier officials met elkaar in verbinding staan via de oortjes en de microfoons. Dus iedereen kan iedereen horen en toespreken.
Het doelpunt is gemaakt. Argentinië juicht, Mexico in bange afwachting, want gans het stadion (misschien enkele vrouwen ook, of net niet, maar begrijpen nog niet wat buitenspel is) heeft gezien dat Tevez buitenspel stond op het ogenblik dat Messi hem de bal toespeelde. Ook Maradonna vanop zijn godstroon.
Hierna het gesprek.
Rosetti heeft dus juist het doelpunt (een eerste keer) goedgekeurd.
Assistent-scheidsrechter: (verder A.S.) Ros, ben je zeker?
Rosetti (verder Ros genoemd): Nee, ben jij zeker?
A.S.: Nee.
Ros: Wat nu?
A.S.:  Kunnen we even overleggen?
Ros: Wacht, ik kom.
Vierde scheidsrechter: de tv-herhaling geeft buitenspel. (In lichte paniek)
A.S. + Ros gelijktijdig: Wat?!
IV: Buitenspel!
Ros: Oh my god!
IV: Welke god bedoel je?
Rosetti is ondertussen aangekomen bij zijn A.S.
A.S.: (bedekt zijn mond) Ik heb het ook gezien op het stadionscherm: buitenspel.
Ros: Maar we mogen van Blatter niet naar dat scherm kijken.
A.S.: Nee, maar 't is wel buitenspel.
Ros: Ja, maar als ik het afkeur vliegen we uit het tornooi.
IV: Diego vraagt of jullie het doelpunt eindelijk kunnen goedkeuren. God himself zal het jullie lonen.
A.S.: O.K., laat Mexico dan maar vliegen.

Rosetti dreigt met een gele kaart tegen de spelers van Mexico. Hij keurt het doelpunt goed...(Tweede keer)
Een doelpunt dat twee keer goedgekeurd is, moet dan echt wel een doelpunt zijn.

De schande van Bloemfontein krijgt een nog groter schande-vervolg in het Soccer-city van Johannesburg. Waarom doet mij dat aan het woord "mobster" denken.?
Voetbal is emotie. Volledig akkoord. Maar het moet ook eerlijk blijven. Het kan niet langer zonder technische hulpmiddelen. Nu is er ook veel tijd verloren in de discussie.
Zowel in B.F. als in S.C. waren de beelden onmiddellijk beschikbaar.  Als er al technische hulpmiddelen nodig waren bij een bal die 50 cm over de doellijn gaat. Vijftig centimeter! Of een speler die 150 cm buitenspel staat. Honderdvijftig centimeter!

Ik zwijg hier maar over de speler van Ghana die een gele kaart aangenaaid krijgt voor een totaal fictieve overtreding. Er was zelfs geen contact. Hij mist wel de volgende wedstrijd. Immers geen verhaal tegen scheidsrechterlijke dwalingen. De FIFA is een zeer democratische instelling. Want: Voetbal voor allen. Als de bonzen er maar rijker van worden. De Oude Olympische Spelen zijn ook kapot gegaan aan winstbejag en corruptie.

Na de oersaaie wedstrijden van de voorrondes, wil de FIFA misschien wel wat leven in de brouwerij. Negatieve reclame is ook reclame. Wat hierna volgt is speciaal voor de FIFA:
Tennis: hawkeye ( weinig tijdverlies)
IJshockey: verklikkerlichtje bij doelpunt. (zeer weinig tijdverlies)
American football: T.V.-beelden zijn toegelaten.
In Basketbal spreekt men van T.V.-beelden  voor shots "on the buzzer".

FIFA: DOE IETS!!!!!!!!!!!!!!!!


Ik krijg al direct antwoord via de telefoon van de heer Sepp Blatter. Is dat nu een Duitser of een Oostenrijker? Van voor de Anslusch of erna?
Verder Sepp genoemd. Ik vertaal onmiddellijk.
Sepp: Hallo Luigi: Wij gaan direct iets doen.
Luigi: Echt? Da's goed nieuws.
Sepp: Ja, we gaan de Jabulani testen en goedkeuren na het tornooi.
Luigi: ........(crash, boom, bang) (Luigi valt van zijn stoel.)