Op onze nationale (?, sorry: "regionale") feestdag "mocht" ik nog eens naar een beachvolleybaltornooi gaan kijken. In, toen nog, blijde vewachting van een mooie en spannende eindstrijd om de Jules Rimet-beker. Als ik de twee sportevenementen met elkaar vergelijk dan kies ik vanzelfsprekend voor het volleybal. Zeker met de in het vorig berichtje verwerkte frustraties over een zoveelste aanslag op mijn voetbalverwachtingen. Had liever Nederland zien winnen, maar ze hebben het, met hier en daar wat hulp van de scheidsrechter, zichzelf onmogelijk gemaakt. Ik wil echt niets afdoen aan de verdienste van de Spaanse meester-toneelspelers en gun hen deze overwinning. Liever dan de "hand van god" of "de handen van de duivel"... Wie er allemaal niet verschijnt op een voetbalterrein... Zeker niet de supporter die, net voor de intocht der gladiatoren, een home-run scoorde op het terrein, maar die zonder morren werd weggecensureerd van het wereldscherm.
Ging dit artikel niet over een "Coq"? Met een Engelse tongval, die mij niet altijd vreemd is, komen we wel bij enig ander voorwerp, maar daar gaat het hier echt niet over. De Engelse toeristen zullen het mij niet kwalijk nemen. Ook niet over de verfransing van onze Vlaamse kust. Knokke is niet veraf meer.
Het team van Windkracht Tien kwam mij onmiddellijk tegemoet met een Scramble en bijhorende Rescue at Sea. De waterspatjes van de nieuwe Seaking waren voelbaar tot op de dijk. Of was het een oude, geverfde Seaking?
(Vervolgt morgen).
No comments:
Post a Comment